V+A: Ludwig Göransson voor RIMOWA x Bang & Olufsen

Dit interview is gehouden als onderdeel van de samenwerking van RIMOWA met Bang & Olufsen.

 

Als onderdeel van de samenwerking van RIMOWA met Bang & Olufsen heeft de in Los Angeles woonachtige musicus en muziekproducent Ludwig Göransson, die een Grammy heeft gewonnen, gedeeld hoe fouten, culturele onderdompeling via reizen en de chaos van alledaagse organische geluiden er allemaal aan bijdragen dat de manier waarop hij de wereld hoort en ziet veranderen, zorgen dat hij blijft leren en uiteindelijk elke noot van zijn werk vormen.

 

 

 

 

U komt oorspronkelijk uit Zweden, maar woont nu in Los Angeles. Waarom Los Angeles? Is er hier iets specifieks dat uw werk inspireert nu u hier dagelijks woont?

 

Ik woon boven op een heuvel. Het heet Griffith Park. Elk dag word ik wakker en kijk ik uit over de bergen. Dat vind ik fantastisch. Ik hou van LA, omdat het voelt alsof er zoveel delen van de wereld in deze stad zijn. Je kunt in je auto rondrijden en je binnen een uur in vijf verschillende landen, vijf verschillende steden bevinden. De diversiteit is inspirerend. Zoveel verschillende talen, soorten eten, verschillende culturen - die energie - dat is iets waardoor je altijd wordt omgeven.

 

 

Hoe beïnvloeden uw reizen en de blootstelling aan verschillende culturen uw geluid en uw muzikale ontwikkeling?

 

Verschillende plaatsen op de wereld kunnen verschillende muziekstijlen inspireren die in jezelf bestaan. Door onbekende plaatsen kun je verschillend reageren. Verschillende omgevingen hebben een grote impact op de manier waarop ik muziek componeer. Als je op een koude en geïsoleerde plek bent, komt de muziek er op de ene manier uit. Als je op een warme plek bent, omgeven door veel dansende en lachende mensen, dan gaat de muziek op een andere manier klinken.

 

Voor de partituur van Black Panther ontstonden de hart en ziel door mezelf onder te dompelen in de rijke muzikale geschiedenis van de Griotten in West-Afrika. Ik volgde deze briljante musici door heel landelijk Senegal, waarbij ik hun muzikale taal leerde. Ik heb deze melodieën en ritmes - die duizenden jaren lang door de Griotten aan elkaar waren doorgegeven - verweven in het filmische bereik van het Westerse klassieke orkest.

 

 

Wanneer wist u dat u uw weg had gevonden?

 

Wanneer je opgroeit in Zweden, is muziekles iets heel speciaals. Er zijn overal muziekscholen en de lessen zijn op hoog niveau. Op de middelbare school kreeg ik de kans om muziek te componeren voor een professioneel symfonieorkest. Ik herinner me nog steeds dat ik de concertzaal zat te luisteren naar het orkest dat mijn muziek voor de eerste keer uitvoerde. Toen ik de musici de noten hoorde spelen die ik op papier had gezet, veranderde mijn leven volledig. Dit gevoel was zo speciaal dat ik wist dat ik dit steeds opnieuw wilde meemaken.

 

 

Hoe kijkt u tegen 'fouten' in uw creatieve proces aan?

 

Je kunt een fout horen in een opname of een fout in een instrument en op dat moment zul je daar misschien negatief op reageren. Maar heel vaak in mijn proces is het iets wat je kunt gebruiken om er een fascinerend geluid van te maken. Ik denk, nu meer dan ooit, dat fouten belangrijker zijn. Dat maakt ons verschillend. Dat is iets wat computers nooit zouden kunnen imiteren.

 

 

Wat is uw favoriete geluid?

 

Ik hou van de organische geluiden van mensen die muziekinstrumenten spelen in dezelfde kamer, musici die elkaar vinden, die verbonden worden door geluid op een bepaald moment.

 

 

Twee van uw recentste filmmuziekprojecten, Creed en Black Panther, waren grote kassuccessen. Hoe benaderde u het creëren van de geluiden die deze tot leven brachten?

 

Voor Creed ging ik naar de boksschool en bracht ik twee dagen door met een bokser. Hij was aan het touwtje springen, tegen een boksbal aan het slaan, aan het sparren. Ik had mijn hele geluidsopnameteam bij me en we namen al die geluiden, slagen en ritmes op die [horen bij] bokstraining. Daarna nam ik al die elementen mee terug naar mijn studio en maakte er muzikale elementen van, die ik later in de muziek verwerkte. Dat is iets wat ik voor al mijn projecten zou willen doen, een op maat gemaakt geluidslandschap creëren.

 

Voor Black Panther reisde ik naar Afrika om de Afrikaanse cultuur en muziek te leren kennen en te bestuderen; om mezelf echt onder te dompelen in de cultuur. Ik moest muziek kunnen componeren die paste bij de visie van de regisseur. Het was een ervaring die mijn leven veranderde. Ik bracht het grootste deel van mijn tijd in Senegal door, waar ik een aantal geweldige instrumentalisten leerde kennen. Ik ging met Baaba Maal op tournee in Noord-Senegal en daar ontmoette ik fantastische instrumentalisten. We namen de pratende trom op, een van de oudste instrumenten - het is een van de oudste telefoons, een communicatiemiddel - het werd een van de thema's van Black Panther. Dus telkens wanneer T’Challa in de film verschijnt, hoor je de pratende trom zeggen: 'ik ben het'.

 

 

Hoe beïnvloeden uw twee verschillende carrièrewegen, het produceren van muziek en filmmuziek, elkaar volgens u?

 

Ik heb het gevoel dat ik ze allebei moet doen om er echt wel bij te varen. Het componeren van filmmuziek is een van de eenzaamste banen ter wereld. Je zit gewoon, doet de deur van je studio op slot en brengt uren alleen door in een donkere kamer. En je wordt een beetje gek. Je wordt gestoord.

 

Muziek schrijven en produceren voor een artiest is iets heel unieks, vooral wanneer ik met artiesten werk die een heel andere achtergrond hebben dan ik. Wanneer de muziek niet zo natuurlijk bij mij opkomt, probeer ik in hun hoofd te kruipen. We werken samen en schrijven samen muziek. Daardoor blijf ik leren, blijf ik nieuwe muziek leren kennen en krijg ik veel nieuwe ideeën. Het is een geweldige manier voor mij om meer muziek te begrijpen en een betere musicus te worden.

 

 

Welke rol speelt reizen in uw leven?

 

Reizen is een vitaal onderdeel van mijn leven. Het houdt me geïnspireerd, brengt me naar nieuwe plaatsen, laat me nieuwe geluiden kennen en maakt het voor mij mogelijk om nieuwe omgevingen en geluidslandschappen te verkennen. In elk deel van de wereld valt iets nieuws te ontdekken: er valt altijd nieuwe muziek, nieuwe geluiden te creëren. Ik houd ook van de onzekerheid van reizen. Om jezelf in het diepe te gooien in een nieuw deel van de wereld, een nieuw land, waar je geen idee hebt wat je kunt verwachten. Wanneer je iets hoort op een onverwacht moment, kan dat de manier waarop je dingen ziet en hoort volledig veranderen.

 

 

U zei dat u veel reist op zoek naar nieuwe geluiden en inspiratie. Als u in het dagelijks leven naar uw werk gaat of op reis bent voor uw werk, hoe vindt u dan innerlijke rust op luide plekken? Hoe vindt u rust waar het lawaaierig is?

 

Ik hou van het gevoel dat ik alleen ben, omgeven door chaos. Ik hou ervan mezelf te kunnen isoleren van alles om me heen en ik vind het fijn om in mijn eigen hoofd te zitten. Het heeft iets inspirerends en bevredigends om op stessvolle plaatsen te reizen en rond te lopen en daar kalmte te kunnen vinden.

 

 

Uit welke ervaringen haalt u uw inspiratie?

 

Als kunstenaar denk ik dat we altijd op zoek zijn naar de momenten waarop de tijd stilstaat; wanneer je lijkt te zweven; wanneer je iets creëert en geen idee hebt hoe laat het is of waar je bent of met wie - dat moment vervoert je, als een nirvana. Ik denk dat dat een gevoel is dat je altijd probeert te bereiken en dat dat je gaande houdt, omdat dat gevoel zorgt dat je geïnspireerd blijft.

 

 

Speelt design een rol in hoe u denkt over muziek en reizen?

 

Ik gebruik graag koptelefoons die voelen alsof ze onderdeel van je lichaam zijn en dat doet Bang & Olufsen ook, ze geven je het gevel dat je koptelefoon een verlengstuk van je oren is. Als je hem opzet, voelt het altijd alsof hij voor je gemaakt is. Hij is heel makkelijk en comfortabel ontworpen en laat je nieuwe dingen ontdekken binnen een product.

 

Hetzelfde geldt voor RIMOWA. Ik hou van de subtiliteit en de eenvoudigheid van het ontwerp. Ik vind het het fijnst wanneer producten je leven gemakkelijker en eenvoudiger maken, vooral in de omgeving waarin we nu leven. RIMOWA helpt mijn leven makkelijk te maken, geeft me plezier wanneer ik reis en het gevoel dat ik een deel van thuis met me meeneem de wereld over - een deel van wie ik ben.

 

 

Zijn er mensen om je heen die tegen je opkijken?

 

Ik heb het geluk dat ik samenwerk met een paar geweldige medewerkers, die nooit ophouden mij te verbazen en te inspireren. Vooral met Ryan Coogler en Donald Glover, die mij altijd vernieuwend en geïnspireerd houden. Je weet nooit welke kant ze opgaan en je weet nooit hoe het uit zal pakken. Je weet dat het geweldig gaat worden, maar je weet nooit hoe je daar gaat komen. Het is de reis die spannend blijft.

 

 

Wordt u gedreven door instinct en intuïtie of heeft u een methode voor de gekte?

 

Normaal gesproken leidt de meest onverwachte route tot de meest inspirerende momenten. Urenlange mislukkende experimenten kunnen je in een neerwaartse spiraal brengen, maar je blijft doorgaan, omdat een stem in je hoofd zegt dat je moet doorgaan. Ik denk dat je, als je heel geconcentreerd bent en blijft doorgaan, ook al voelt het alsof je niet op de juiste weg zit of helemaal verdwaald bent, als je gewoon even afstand neemt, je hoofd leegmaakt, naar buiten gaat of een kleine pauze neemt, wanneer je terugkomt de dingen op een heel andere manier hoort. Dan realiseer je je dat de weg, waarvan je dacht dat het de verkeerde weg was, nu zoiets is als 'dit is eigenlijk wat ik de hele tijd probeerde te doen'.

 

 

Wat voor opleiding en achtergrond heeft u? Hebt u een formele opleiding of hebt u uw weg op een andere manier gevonden?

 

Mijn muziekopleiding was improvisatie - leren wat de kunstvorm is en verschillende manieren om te improviseren begrijpen. Dat vermogen is iets wat ik elke dag koester in mijn creatieve proces. Ik hou van het idee om elke dag improvisatie te gebruiken en verschillende routes te bedenken om mijn doelen te vinden, verschillende routes om mijn inspiratie te vinden. Ik hou ervan om te improviseren met andere musici en in het moment te zijn. Alles om me heen kan de manier waarop ik improviseer beïnvloeden. Het is mijn droom om altijd geïnspireerd te worden door mijn omgeving. Me te voelen alsof ik me ontwikkel en evolueer als musicus en persoon. En nooit op te houden met leren. Ik wil me nooit ergens settelen. Ik wil nooit stoppen met creëren.

 

 

Wat houdt u gaande?

 

Als ik aan een film of een album werk, is één ding dat me drijft om te proberen iets te creëren waarvan ik niet wist dat ik ertoe in staat was. Nieuwe manieren bedenken om muziek te componeren op een manier zoals ik eerder nog niet heb gedaan.

 

 

Wat heeft u nog niet gedaan waar u naar uitkijkt?

 

Ik hou ervan organische geluiden op te nemen en die geluiden te manipuleren tot iets wat ik nog nooit heb gehoord. Ik denk dat het interessant is om geluiden te nemen die bekend zijn, maar ze te veranderen in iets nieuws en onverwachts. Ik hou van de nostalgie erin.